نه این لحظه هایی که دور از تو ام،نه این فصل سرد پر از انتظار
نه روزای دلگیر بی طاقتی، نه دلتنگیای دل بی قرار
نمی تونن بگیرن از من تو رو ،من و تو به پرواز خو می کنیم
تو سرچشمه های زلال امید، فقط روشنی آرزو می کنیم
تو این خونه که سقفش از عاطفه است چراغ حضور خدا روشنه
تو آیینه ی عشق و آرامشی، تو چشمات فقط رد عشق منه...

تاکی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود،از هر مژه چون سیل روانه

خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

روزی که برفتند حریفان پی هر کار
زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار

هر در که زنم،صاحب آن خانه تویی تو
هر جا که روم،پرتو کاشانه تویی تو ...